Jeszcze inną niż psychologia poznawcza, behawioryzm, kognitywizm czy psychologia społeczna, bardzo ważną dziedziną psychologii jako nauki humanistycznej jest dyscyplina zwana formalnie psychologią tłumu. O tym, co ona bada dowiesz się z poniższych fragmentów naszego artykułu.
W wielkim skrócie
Termin psychologia poznawcza obejmuje gałąź psychologii, która koncentruje się na funkcjonowaniu człowieka w świecie, lecz zwłaszcza zagadnieniach związanych z jego byciem w zbiorowiskach. Im większe grupy społeczne, tym automatycznie lepsze pole do popisu dla badaczy. Założenie opierało się na tym, że psychologia w charakteryzowanym wydaniu stawiała na przekonanie, iż im większa i bardziej anonimowa grupa, tym bardziej prawdopodobne, iż ludzie staną się impulsywni, a przy tym będą wykazywać się rehabilitacja poznań irracjonalnym myśleniem. Historyczna koncepcja opisywanego nurtu używała wręcz stwierdzenia mentalność tłumu, które miało wydźwięk pejoratywny.
Przełom XIX i XX stulecia
Na przełomie wieków dziewiętnastego oraz dwudziestego, pojawiła się teoria z zakresu psychologii tłumu, która dotyczyła konceptu zbiorowej nieświadomości. Jej autorami byli Francuzi, na czele z głównymi ich przedstawicielami, a więc Gustave Le Bon oraz Gabrielem Tarde. Ich zaawansowane działania pozwoliły stworzyć mocne podwaliny, jakie następnie zostały silnie rozwinięte przez psychoanalityków, w tym między innymi Zygmunta Freuda. To on opracował bowiem, bazując na tych osiągnięciach, teorię dynamiki grupy oraz skoncentrował się na analizie procesów grupowych.
Źródło: